YASAKLAR ÜLKESİNİN AYKIRI ÇİÇEĞİ

Resim : Çetin ÇAKMAKÇI

 tanısı konmamış sayrılık gibi
ölümden beter ayrılık
yalımlanır özlemyakar suları
değil bu sancıların hükmünü duymak
kıyımlar tarihinde / yaprak yaprak
dağların ateşi yükselmiş
çayır çayır ırmak boyları
alev düşmüş şafakların sesine
tüyü bitmemiş tomurcaklara yanıyorum
doğa baştan başa eşittir hüzün
nabzı tekliyor gökyüzünün...

bir çiçeğin yaşamsal bulguları
açlık / gözyaşı / kırım
gel adını koyalım bu evrensel yalnızlığın
dört damarda aynı kıran
sonra sürüp giden dağ masalları
iki nehir dolusu kan...

soluğum ateşler yeşerten dağ türküleridir
dokunsam tellere güle keser mi
göğsümde hep hasretimin isyanı
yeter / bu mayınlar olmasın artık
sulara salın muradımı / Diclece
varıp öpeyim yangın çiçeklerimi
ben yanayım
onlar yanmasın...

güneşin koynundaki tomurcuk
sen yasaklar ülkesinin aykırı çiçeğisin
her dem kanayan bir gülşenin
yadsınan gerçeğisin...

ÖMER CİVANO ÇAKMAKÇI

( Şiirimin Dili / Eko Yayınları 1994 )

DADEY

Vardım gittim zomasına
Heyran oldum gadasına
Düştüm dağlar sevdasına

 

İçim yanıyor Dadey içim yanıyor
Ağzımda dilim bağlı , dîl 'im yanıyor Dadey / dilim yanıyor…

Baktım halleri perişan
Olmuş gülistanı viran
Sarmış ovaları duman

İçim yanıyor Dadey içim yanıyor
Elimde sazım dağlı teller yanıyor Dadey / teller yanıyor . .

Dağlarının adı Süphan
Bağrı olmuş kanu revan
Yüreğime düşmüş şivan

İçim yanıyor Dadey içim yanıyor
Gözümde yaşım harlı sular yanıyor Dadey / sular yanıyor . .

Bu yangının adını sor
Gariplerin ahını sor
Vatanıma düşmüş bir kor

İçim yanıyor Dadey içim yanıyor
Yüreğim başı narlı dağlar yanıyor Dadey / dağlar yanıyor . .

Ben halkımın havarıyam
Ezilenler ozanıyam
Kardeşliğin Civan’ıyam

İçim yanıyor Dadey içim yanıyor
Gümanıım zamana kalmış, devran yanıyor Dadey / Devran ağlıyor . .

ÖMER CİVANO ÇAKMAKÇI

( Civan Türküler )

ŞEHR-İ VAN AĞITI

ŞEHR-İ VAN AĞITI

   ( Kardeşim M. Faruk ÇAKMAKÇI 'ya... )

                             

                              
  Ano men vardım Van’a /
Eyvağ eyvağ eyvağ eyvağ ey…
Cigerim döndü büryana ,
Eyvağ eyvağ eyvağ eyvağ ey…
Kav düşmüş ataş yandırmış
Yer kaymış, toprak kapatmış
Şehr-i Van dönmüş verana
Şehr-i Van dönmüş külğana

  Çağırın anomu gelsin
Şehr-i Van maralı gelsin
Galada bir duman tüter
Ürekten yananım gelsin

Çağırın efemi gelsin
Şehr-i Van aslanı gelsin
Sol yanımda yaram derin
Heyifim alanım gelsin

Hevalım derdo hevalım
Bekesim ne çu havarım
Welete min weran buye
Ciwanım gul şehr i Vanım



Ano men döndüm Van’a /
Eyvağ eyvağ eyvağ eyvağ ey
Üregim döndü Süphana
Eyvağ eyvağ eyvağ eyvağ ey
Sel gelmiş rüzgar aparmış
Yer vurmuş toprak aparmış
Şehr-i Van dönmüş verana
Şehr-i Van dönmüş külğana

  Çağırın abamı gelsin
Erek’in ceylanı gelsin
Mehlede bir gelin ağlar
Göz yaşım silenim gelsin

Çağırın abemi gelsin
Şehr-i Van Civanım gelsin
Galada bir yiğit ölmüş
Heyifim alanım gelsin

Hevalım derdo hevalım
Bekesim ne çu havarım
Welete min weran buye
Ciwanım gul şehr i Vanım

 ÖMER CİVANO ÇAKMAKÇI

( Şiir ve Beste : Dr. Ömer ÇAKMAKÇI /Civan Türküler.. )